30 YILDIR AİLECE SEPET ÖREREK GEÇİNİYORLAR..
Kaybolmaya yüz tutmuş mesleklerden biri olan sepetçilik sanatı yavaş yavaş bitiyor.
Aydın Germencik’ten Keşan’a gelerek, dört yolda bir boşlukta sazdan yaptıkları malikanede kalarak tezgah kurup, Söğüt dallarından ördükleri sepetleri satarak geçimini sağlayan aile, teknolojiyle birlikte mesleğin zor durumda kalmasından yakınıyor.
Emine Açar (46), sepetçiliğin aile mesleği olduğunu söyleyerek, “35 yıldan beri Söğüt dallarından ördüğüm sepetlerle evimi, 4 çocuğumu geçindiriyorum. Ben bu mesleği annemden babamdan öğrendim. Ancak çocuklarım artık bu mesleği yapmıyor. 4 çocuğumdan sadece 16 yaşındaki kızım Nevrigül benimle birlikte sepet örüyor. Eşim Mercan Açrar (50) da ilçeleri ve deniz sahillerini gezerek yaptıklarımızı satıyor” dedi.
Sazdan yapılan el yapımı sepetlerin sağlıklı olduğunu belirten Açar, Türkiye‘nin dört bir yanını gezerek, sepet sattıklarını belirtti.
Açar, günümüzde sepet yerine naylon poşetin kullanıldığını ancak bunların sağlıksız olduğunu söyledi.
Açar’ın kızı Nevrigül Açar da (16), sepetlerin halen önemli bir fonksiyonu olduğunu bildirdi. Nevrigül Açar, saz, Söğüt ve fındık dallarından örülerek yapılan sepetlerin kırsal kesimin yanı sıra, ev içi dekorasyonda da kullanıldığını anlattı.
Sele, abajur, çocuk sepeti, piknik sepeti, keleter, kütüphanelik, şemsiye, gölgelik, çardak gibi çeşitlerin imal edildiği görüldü.
www.kesanhalkinsesi.com